America latina unida

Na América Latina posterior á implantación do modelo neoliberal e a aplicación dos seus “plans estruturais de axuste”, desatáronse intensos procesos de resistencia popular protagonizados -no fundamental-, por actores sociais que repudiaron a realidade na que os situou o sistema; deles emerxeron anovados, numerosos e diversos movementos sociais: o dos Sem Terra de Brasil, o dos cocaleiros do Chaparé, o dos indíxenas de Chiapas, de Ecuador, de Bolivia… o dos desocupados e xubilados de Arxentina, o dos barrios populares na República Dominicana, Colombia, Brasil e México. Recoñecéndose autónomos, os movementos sociais foron formulando –en dimensións e ritmos diferenciados entre os diversos actores que os integran- a necesidade de afondar na participación dos sectores populares organizados, e a necesidade de articular os procesos de resistencias e loitas sociais sectoriais-reivindicativas con procesos transcendentes encamiñados á transformación integral da sociedade capitalista.

imagen de aqui: www.galizacig.com/actualidade/200705/rebelion...